Şöyle dönüp bakıp da ardıma, uğruna gönlümü yorduklarımın değmediğini gördüğümde insan bir kat daha yoruluyor. Sen şimdi bunu aşk meşk anlayacaksın ya, öyle anlama. Arkadaşlıktan, kardeşlikten tut yarenliğe kadar her ne varsa. Onca emek, onca değer boşunaymış gibi geliyor artık bana. Gerçekten seven zerre yok etrafımda. Lafta hepsi arkadaş,kardeş, aşık ama sadece lafta.
Uğruna destanlar yazdığımla konuşuyorum, zerre pişmanlık yok tavrında. Alttan alsam neredeyse o haklı çıkacak, özür diletecek konuşmanın sonunda. Nasıl bir kafası varsa yada nasıl bir madde kullanıyorsa, peşinden koşacağımı, ulaşmaya çalışacağımı düşünecek kadar sarhoş gezmiş o kadar zaman. Ahhhh be zavallı, hiç mi bir şey öğrenemedin benden. İçimde kalmışsa bile sana özlem, sevda, ateş bunu görünce söndü, kül oldu.
Şeytan doğru isim mi diyorum bazen, doğru bir tanım mı? Yalanlar kraliçesi de olabilirdi sanki. Dakikada bir yalan, hiçte küçümsenecek bir şey değil aslında. Geliştirmiş kendini görmediğim süreçte.. Yada hep öyleydi ben geliştim sadece, aşksız gözle bakınca. Hani aşkın gözü kör diyorlar ya, konduramıyorsun sadece. O diyorsun sevdiğim yapmaz öyle..
Ama şeytan tek değil ki ne şeytanlar varmış etrafımda. Şöyle normal insanlara baktığım gibi birazcık zekamı kullandığım da hepsi ne malmış bir bir çıkıyor ortaya. Çünkü insanlar hep yenilerini kazanmak, onları elde etmek derdinde. Çünkü eskiler sevmek zorunda, affetmek zorunda, sizin bütün yalanlarınıza inanmak zorunda. Başkalarına değer vermek, ama hak etmediği değeri verebilmek için ESKİYİ DEĞERSİZLEŞTİRME ÇABASINDA.
ESKİ HEP VARDI, HEP OLACAK SANIYORLAR. ESKİNİN DEĞERİNİ BİLMEYEN, DEĞER VERMEYİ BİLMEYEN GÜN GELİR(GELDİ) ARKASINDAN BAKMAYI BİLECEK.
APTALLAR KAYBETMEYİ İYİ BİLİR,ZEKİLER ELİNDEKİNİN KIYMETİNİ…
AHMET KARADAYI.
0 Comments