RÜYALARDA BULUŞUR, UYANIKKEN KAÇIŞIRIZ
Kapanmış yaraların, unutulmuş anıların düşmanıdır rüyalar. Tam unuttuğunu sandığın zamanlarda gece ıssız bir sokakta havlayan köpek gibi aniden çıkar ortaya. Ben varım der, ben vardım. Sanki hiç bitmemiş, hiç gitmemiş gibi.
O kadar gerçek gibi gelir ki rüyalar, mutlu uyanırsın uzun zamandır alışkın olmadığın şekilde sabahlara. Gerçek olsun istersin çünkü o hiç gitmemiş olsun. Sonra ayılırsın yavaş yavaş yaptıkları gelir aklına. Bir cızlama gelip geçer içinden. Cızzzz eder, deler ve geçer. Ama eskisi gibi uzun uzadıya değil artık. Bitmiş fazlasıyla bir şeyler. Sabahattin Ali’nin dediği gibi; ‘ unuttum diyemem, fakat üzerimde bir tesiri kalmamış…’
Olsun da istemiyorsun bir süre sonra. Artık güzel şeylerden daha çok suyun üstüne attığı çöpler misali bıraktığı acılar kalıyor geriye. Sana yaptıkları ve sen yanarken onun mutlulukları. Mutlu olsun elbette herkes, çünkü kürkçü dükkânı yandı. Ama sadece onun için değil herkes için yandı. Hani çok değer veriyormuş gibi yapanlar,size çok özel olduğunuzu söyleyenler var ya? Haa, işte onlar artık yok.Hani benim yerime tercih ettikleriniz var ya? Arkadaş, sevgili, dost vs. Hani her defasında beni birileri için yüz üstü bıraktıklarınız var ya onlar olsunlar boka battığınız zamanlarda da.
Kısa ve kötü bir yazı farkındayım o yüzden ilk olumsuz yorumu da ben yapacağım. İlk kusacağım benden, yok mu arttıran? Her şeyi kusacağım artık, kalmayacak içimde tek bir fazlalık.
Bu kadar kötü bir yazının bari iyi bir şarkı tavsiyesi olsun.
SELDA BAĞCAN: YÜRÜYORUM DİKENLERİN ÜSTÜNDE
AHMET KARADAYI
????