İnsanın yaratılışından itibaren vardı elbet,kıranlar, kırılanlar… Ama bu zamanlarda sanki biraz daha farklı bir şeyler.Kimse kimseyi kırmaktan çekinmiyor. Herkes güvenilir,herkes doğru, herkesin çevresindekiler en iyisi ama bir yanlış var oda benim yada senmişsin gibi sanki.
En iyi yalayan, en çok alkışlayan, en güzel iltifatları yapan en doğru kişi..Sakın ola yanlış olanı eleştirme sen kakasın, sen cadısın, sen en kötü. Bırak kötü olanı söylemeyi,sabıkan varsa doğruları söylemekle ilgili, hep de doğru çıkıyorsa söylediklerin,ağzını açmasan bile sen kötüsün kötü..
Her şeyin adabı vardır.İçmenin,konuşmanın,sevmenin, yaşamanın ve KIRILMANIN.. Kırılmanın adabı susmaktır mesela ama o bile eskide kalmış galiba. Şimdi sustuğunda,haklı sanıyorlar kendilerini seni kıran (…………….) lar. Cevap vermeyince,savunmayınca yaptıkları doğru oluyor,sen yanlış.Sen sustukça,sana yaptıklarını haklı görüyorlar yada ben sana ne yaptım ki oluyor. Çekip gidiyorsun,sen zaten bana değer vermedin ki oluyor.BAK KARDEŞ;BAŞKALARI SANA YANLIŞLARINI SÖYLEMİYOR DİYE,SEN DOĞRU OLMUYORSUN..
Kırmanın da adabı olmalı; madem kırdın, kırılan susuyor,gönül almayı bilmiyorsun bari sende sus
Unutma!!! KALP KIRILMAZ ASLINDA,KIRILAN O KALPTEKİ YERİNDİR.. ŞİMDİ İSTER ONAR AİT OLDUĞUN YERİ,YADA DÜŞ GİT KIRDIĞIN YERDEN AŞAĞI…
0 Comments