Özlemle İlgili Sözler

Özlemle ilgili binlerce şair milyonlarca cümle kurmuş. Herkesin özlemini anlatma şekli, cümlesi farklı. Kimi özledikçe susmuş, kimi yazdıkça yazmış. Velhasıl ı kelam, özleyenler hep olmuş. Bu kadar özleyenin olduğu yerde kim bu özlenenler diye sormayacağım.

İnsan birini özlemeye başladığında dersem yanlış bir tanım olur, insanın özlemi artık yüreğine ağır gelmeye başladığında herkeste tepki farklı olur. Her gördüğünü ona benzetmeye mi başlarsın ya da her gördüğün yüzde onu mu aradığımızdan mıdır nedir bilinmez, yanımızda olmayan sanki her sokaktadır. Hani küçükken gökyüzüne bakıp bulutları hayal gücümüzle şekillendirip belli başlı kalıplara sokmaya çalışırdık ya, büyüdük artık yeryüzündekileri tek bir kalıba, onun şekline sokmaya başlarız.

Bütün aşk kitaplarında, geçecek yazar özlemekle ilgili. Bana soracak olursanız her geçen gün kartopu gibi büyür, hiç ummadığın anda çığ düşer yüreğine. Gerçekten geçmez mi diye soranınız varsa eğer, acılar ve özlemler tek bir şekilde geçer. Yerine yenileri gelince.

Özlemenin tanımını şöyle yapmış adı bilinmedik bir yazar; her gördüğüm yüzde, cemalini gördüm, gökyüzündeki bulutta bile senin yüzün vardı.

Not: Bu yazı eski mi yeni mi diye düşünen yada soranlar olacaktır. Bu yazı yeni yazıldı denildiği anda akla gelen ilk soru kime olacak.. Tek bir cümle ile cevap vereyim, benim için yaşayan hiç kimse için yazılmadı. Kalbimde ölenler de kimsesizler mezarlığında.

YAZININ ŞARKI TAVSİYESİ :

Diyar – Gulê Neçe

YAZAMAYAN: AHMET KARADAYI