Neden hep aynı olur bilinmez. Bizi anlayacağını sandığımız her kişiden bir darbe daha almışızdır. Bunun yarası var, bu yaralamaz dediğimiz kim varsa öldüresiye, süründüresiye vurup gitti. Öğrendiğim şu oldu, bu aşk meşk işlerinden. Mantıklı konuşmaya çalışanlar sadece vicdanlarının sesini bastırmaya çalıştı. Olmayan vicdanlarının cılız seslerini. Yok biz olmazdık, biz yanlıştık, şu yanlış, bu ahlaki değil yok şu yok bu ebeninnnnnnn … .

İyide güzel kardeşim ne değişti diye sormazlar mı adama. Asır mı değişti, devir mi? Kurallar mı değişti, aşkın kitabı mı? Ahlak kitapları yeni baskıya mı girdi, 4 kitaba yenisi mi eklendi, günahlar mı güncellendi. Dün olmayıp bugün olan ne değişti. Sen zorlama kendini ben yardım edeyim sana. Sıkıldın değil mi? Yeni heyecanlar lazım sana. Yeni canlar yakman lazım. Gözyaşlarıyla beslenirsin, yarasaların kanla beslendiği gibi bu hayatta.

Sen sanıyorsun ki karşı taraf sana hiddetle sayarken sen susunca senin günahlar af olur. Sen sakince benim için sen değerlisin dedin diye suçun yok olur. Sen masum olursun, oynadığın zalım. Birileri anlatmalı bu ALLAH’IN BELALARINA. EŞYALAR KULLANILMAK İÇİNDİR, İNSANLAR SEVMEK.

Ne kadar çok kişiyi elde ederseniz o kadar büyüksünüz yani değil mi? O kadar güzel o kadar başarılı. Şunu unutmayın ama VÜCUTLARIYLA KARŞILIKLI OYNAŞMAKTAN DAHA AHLAKSIZDIR BİRİNİN KALBİYLE OYNAŞMAK. Siz sanıyorsunuz ki oynadınız oyun bitti. Geride bıraktığınız ne yaşıyor ne yapıyor nasıl yaşıyor umurunuzda değil. Gündüzleri nasıl aklındasınız, geceleri nasıl uykularını rüyalarla bölüyorsunuz ŞEYİNİZE DEĞİL.

Daha yeni yıkılmış birini yıkmak devirmek kolaydır sevgili kardeşim, ona sırt vermek, yaslanacağı duvar olmak, uzattığı eli bırakmamaktır zor olan.