Çok Şey Yazıldığında Değilde,Hiç Yazılmadığında Anlarsın

İnsan bazen çok şey yazıldığında değilde,hiç bir şey söylenmediğinde anlıyor bütün her şeyi.Çektiği acıların hiç uğruna olduğunu, anıların hala gereksiz yere canını yaktığını. Aslında onda hiç var olmadığını, vakit harcanmak için, kendisinin harcanıldığını hiç bir şey yazılmadığında anlıyor.
Bazen diyorum bırakayım yazmayı,değmiyor kimseye.Hiç olmayan sevdalar için neden yoruyorum elimi,en çok da yüreğimi. Gazetedeki köşe yazarları gibi yapayım,tatildeyim bilmem kaç gün yokum yazıp,kocaman sayfayı boş bırakayım. Bende,sevdalar gerçek olana kadar,yazılanları birileri hak edene kadar yokum,” EYVALLAH” diyeyim.
Sonra diyorum; SEVDALAR,ONLAR HAK ETTİĞİ İÇİN DEĞİL,YÜREĞİN HAK ETTİĞİ İÇİN YAŞANIR.Ve elbet bir gün HERKES HAK ETTİĞİNİ BULUR…