Bu aralar yorgunum.. Kendime yorgun, her şeye kırgın sanırım. Konuşmak istemiyorum kimseyle, saatlerce susmak istiyorum. Her şeye, herkese tahammülsüzüm. Kendi kendime konuşmaya bile tahammülüm yok. Kendime bile susuyorum…

Her yerde menfaat, herkes çıkar derdine düşmüş. Seviyor gibi, değer veriyor gibi görünenler sarmış her yanı. Dünyanın atmosferinde %78 azot, %21 oksijen, %1 diğer gazlar var ya hani, %99’ u menfaatçi sarmış her yanı. Yaşamak için oksijenden daha çok ihtiyaç varmış gibi.

Her yerde yalan, herkeste yalan. Eskiler bilir, ‘’ YALAN RÜZGARI’’ diye bir dizi vardı. Şimdi herkesin hayatı YALAN RÜZGARI gibi. Eskiden insanların yaşamak için nefes almaya ihtiyacı vardı, şimdi nefes almak için yalan söylemeye. Duymak istemiyorum o yüzden kimseden tek bir cümle. Herkes işine geleni, işine geldiği gibi söyleme derdinde.

Bazen ben bile kendime yalan söylüyorum, bırakın çevremi. Her şey güzel olacak diyorum, her şey çok güzel olacak… NAHHH OLACAK.

Hele şu değer veriyormuş gibi yapıp, oynayanlar yok mu? Bir de sizden sevginizi ispat etmenizi isterler. Uğraşmayın, yormayın kendinizi. Ağzınızla kuş tutsanız, cinsini beğenmeyecek tiplerdir onlar. Varsa eğer sizinleyken sorgulamayacak olanları sokun hayatınıza. Yoksa onlar sokar, sizin hayatınıza.

Unutmayın; değer verenler bahane bulanlar değil, engelleri yok edenlerdir hayatınızda.

Suskunluğum, asaletimden değil, yorgunluğumdandır sadece.

Neyse ne. Ben, sadece ben ile kalmak istiyorum. Keşke bensiz de kalabileceğim bir seçeneğim olsa…