Sen gittin,ben bir daha görmedim kendimi.Sana demiştim; sen benim güneşimsin, ben ayım diye.Ay, güneşin yansımasından var olur. Güneş olmazsa, ay kalmaz geriye. Sen gittin,ben senden de öteye… Sen gittin; nasıl anlatayım bilmem ki, herkes için akan zaman bende durdu.Hani yaşlı,ihtiyar insanlar; daha önce onlarca kez anlattığını unutarak aynı heyecanla anlatır ya yeniden. Bende öyleyim işte, baştan alıp alıp yaşıyorum yeniden,senle yaşadığım ne varsa.Yeniden gülüyorum,kızıyorum, üzülüyorum, hatta kırılıyorum ayn şeylere. Sen gittin; ben gidemedim sevmeyenim, hala bıraktığın yerdeyim.
Sen gittin;bıraktın beni ite,köpeğe. Kızamıyorum bile onların yaptıkları kalleşliklere. Bütün kızgınlıklarım, bütün kırgınlıklarım hep sana.Sen benim yaslandığım duvarımdın,bıraktın beni enkazlar altında.
Sana demiştim;sen benim güneşimsin, sen gidersen AY kalmaz,BEN KALMAM GERİYE.
Sen de benim gibi sevip,KALSAYDIN KEŞKE
0 Comments