YAR, YARİN YARISIDIR
Yandıklarımızın başkasına yandığını fark ettiğimizde içimize kor düşer. Tanımlayamacağımız kadar büyük, bir o kadar da yakıcı bir ateş. Düşünüp dururuz, bizde olmayan ne vardı onlarda? Ne vardı da çok yanan, hep yanan, boşa yanan olduk biz. Eksik sevdik diyeceğim, kargalar bile gülecek bu söylediğime. Demir ateşte kor olup erirmişte, taş kalplilere sevdamız geçmezmiş bizim. Başkalarına yandıklarından ateşimizi görmemiş. Birde başkasına yandığını, sana gibi gösterdiyse, sende Allah ne verdiyse sevmişsin de sevmişsin.
Düşünsene ya sen onun için yanarken, ağlarken o başkasıyla gülüyormuş.Sen bir mesajı gelsin diye bakarken, o karşıdan karşıya destan yazıyormuş. Nasıl bir şey başkasının gölgesinde birini sevmek? Ne kadar seversen sev geçmiyor işte karşı tarafa. Görmüyor, duymuyor, bilmiyor seni. NECİP FAZIL'IN DEDİĞİ GİBİ SEN ÇOK SEVDE BIRAKIP GİDEN YAR UTANSIN. BİZ ÇOK SEVDİK, GERİSİNİ ONLAR DÜŞÜNSÜN
Yanıyorsun ya en kötüsü de ne biliyor musun? Yakana anlatmak istiyorsun her şeyi. Sanki yakan o değilmiş gibi. Dünya hortumu alıp sulasa söndürmeye çalışsa geçmeyecek yangın, o üflese geçecek işte.
Bazen diyorsun geldi, gitti, geride kaldı her şey. Kursakta kalıyor, yürekte kalıyor, acıyan yerlerinde kalıyor da geride kalmıyor.
Yar, yârin yarısıdır, birinin yarısı giderse yarası kalır.
Bu yazının şarkı tavsiyesi HİRAİ ZERDÜŞ: DÜNYADA AŞIK SEVMEZLER
0 Comments