Kusmak

Bugün ne pişirsek, ne pişirsek? Pardon o ayrı bir konuydu. Peki, bugün ne yazsak? Aslında hiçbir şey yazasım da yok. Şimdi ne kadar güzel şey yazarsam yazayım hazmedemeyenler kusacak. En iyisi böyle yazayım da kusmalar çoğalsın. Kitabıma girmeyecek bir yazı olsun.

Şimdi kimler neyi hazmedemiyor bende anlamış değilim. Menfaati için selam verenler, menfaatleri bitince çıkarları başka yöne kayınca siktir olup gittiler. Kusura bakmayın biraz küfürlü bir yazı olacak, o yüzden rahatsız olan varsa buradan itibaren okumayı bıraksınlar.

Nerede kalmıştık siktir olup gittiler diyorduk. Aşk, meşk, değer görme, sevilme alayı fasa fiso. Sadece kullanmaktı amaçları. Düzlüğe çıkan, karayı gören, fırtınadan kurtulan siktir olup gitti.

Diyeceksiniz ki bu cümleler yakışıyor mu hiç sana? Bana ne yakışıyor ki zaten? Bu hayatta tahammül edemediğim üç şey vardır. Bir yalan, iki nankörlük, üç karşımdakinin kuşa taksalar intihar edecek beyinleriyle beni aptal yerine koymaları.

3 tanesini açacak, açıklayacak durumda değilim. Malum virüs insanın bütün yaşamsal faaliyetlerini engelliyor. Sadece nankörlük için birkaç cümle yazayım. Nefret ediyorum biliyor musunuz? Kimsesi yokken, sığınacak limanları yokken, başları beladayken, düşmüşlerken, ellerinden kaldırıp tutacak kimseleri yokken, maddi çıkar beklentileri olduklarında, pusulalarını, rotalarını şaşırıp yollarını kaybedip bana sığınıp, fırtına dinince, ellerinden tutup o kadar emek harcadıktan sonra; sen ne yaptın ki zaten diyenler var ya? Hani doğru düşünmüşüm diye bahane arayanlar, porno hastaları, gözü hep dışarda olanlar.

Bu yazıya kusmazsanız hatırım kalır.