Geçmiş Tozdur Üfle Gitsin

Hayaller, hayal sahibinin sinema filmidir.Seneryosunu yazdığı, yönettiği, oynadığı. Sınırsızdırlar. Olacak, olmayacak, imkansız derdi yoktur. Bu cümleyi neden yazdım? Belki yazının sonunda, belki de başka bir yazının içinde açıklarım.

Günümüzde en çok neye hasretiz biz? Sizi bilmem de ben, dürüstlük, samimiyet ve huzura. Kısacası birine inanıp, sorgusuz sualsiz güvenmeye. Niye si, nedeni belli. Çok nankör tanıdık. Aslında çok şey yazılır, nankör kelimesi açılır da inanının gerek yok. Yüzlerini gülümsetmekten başka, hayat yollarındaki önlerindeki taşları kaldırmaktan başka, tut elimden düşürme beni diyenlerin ellerinden tutmaktan başka, kısaca hayatları kirliyken güzelleştirmekten başka hiçbir şey yapmadıklarınız size bütün olumsuzlukları yaşatır. Hatta yetmez sizin mutsuzluğunuzdan beslenir, kendileri o an mutsuzsa sizin de mutsuz olmanızı ister.

Dikkat ettiniz mi? Bir tane bile hakaret eden kelime yazmadım. Kendimi de tutmadım, içimden gelmedi sadece.

Neden biliyor musunuz? Gün gelir herkese her şeye inat, GEÇMİŞ TOZDUR ÜFLE GİTSİN der biri.

Nasıl biri mi? Yüksek tepelerdeki karlar gibi el değmemiş, tertemiz biri. Bakınca huzur veren, yalan, sahte, ikiyüzlü, nankör vs kelimeleriyle asla ama asla yan yana gelmeyecek biri.( yazarken bile burada getirmek istemedim)

Şimdi birileri içlerinden bana saydıracaktır eminim. Ama sadece içlerinden, zerre tepki vermeden. Çünkü yokuşlarda elimi tut diyenler düzlüklerde bıraktılar tut diye yalvardıkları eli.

Hiç kimsenin de aklına gelmemiştir eminim, biri de gelir bunun elini tutar, tuttuğu gibi geçmişinden çekip alır diye.