Herkes seni arıyor yazdığım satırlarda. Herkeste bir afra tafra. Niye bana yazılmıyor bunlar diye. Ne kadar meraklısı varmış, katilim olmanın. Ne kadar da meraklısıymışız nefretimi kazanmanın. Herkes sevdadan mı sanıyor nedir bu yazmalarımı. Sevdadan olsa sadece yazılan bilirdi, o duyardı. Aşkın, sevdanın, en bilinmeyen en kuytu köşede kalmış cümlelerini. Bir zamanlar şahit olduğu gibi…
Canı yanmayan bağırır mı hiç, içinde ateş olmayan yangın var diye ortalarda dolanır mı? Akıllı insan nefreti kıskanır mı? Bazı yazılanlar sanki bugün yazılmış gibi. Kim bilir hangi uykusuz gecenin sabahında yada hangi yağmurda sırılsıklam ıslanılıp yazıldı. Sen bugün duyuyorsan sesimi, o senin eksikliğin kardeş. Konuşunca herkes duyar, mesele susarken görebilmekti acımı. Şimdide tutmuş diyorsun ki sen hala ona sevdalısın, HADİ YAAA.
YANARDAĞLAR PATLAMADAN, LAVLAR ETRAFINA SAÇILMADAN, O DAĞDA NELER OLDU KEŞKE BİLSEN…
SEN LAVLARI GÖRDÜĞÜNDE, DAĞ PATLAMIŞ SANCISI, SALLANTISI BİTMİŞTİR. SENİN GÖRDÜKLERİN O SANCININ, O AĞRININ GERİDE KALANI….
ŞİMDİ DÜŞÜN BAKALIM; GERİDE KALANI BÖYLEYSE İÇİ NASILDI PATLAYANIN…
0 Comments