Ve Da Ayrı Yazılır Bazen

Hayatta bazı kelimeler vardır ki, anlamlarını yitirmeden ayrı dururlar. Tıpkı “ve da” gibi… İkisi de güçlüdür, birleşince daha anlamlı olurlar ama ayrı durmayı da bilirler. Bizim hikayemiz de böyle işte; bir araya geldiğinde anlam kazanan, ayrı düştüğünde bile derinliğini yitirmeyen bir cümle gibiyiz.

Hayatın bize sunduğu bu on gün, belki yıllara bedeldi. Ama bu süre, yalnızca bir veda değil, bir “iyi ki” hikayesi oldu benim için. On yıl sonra bile seni gördüğümde içimde bir keşke değil, yalnızca bir iyiki taşıdım. Çünkü her anımıza iyiki’ler sığdırdık. Sana “keşke” dedirtecek hiçbir şey bırakmamak için çabaladım, çünkü mutluluğun tek armağanımdı.

Bu on günde, hayatın ne kadar kısa olduğunu ve anlamını neyle doldurduğumuzun ne kadar önemli olduğunu anladım. Şimdi biliyorum, sana iyiki dedirtebilmenin verdiği huzur, beni ayakta tutacak. Geriye bakıp “iyiki” diyeceğim anılarımız, yokluğunda kalbimi saracak.

Ve eğer bir gün yollarımız yine kesişirse, bu kez “ve da”nın ayrı yazılmasına gerek kalmayacak. Çünkü o gün ayrılık yok, sadece kavuşma olacak. Ama o güne kadar, içimdeki iyiki’lerle yoluma devam edeceğim.

Seni iyiki’lerle hatırlamak, keşke’lere yer bırakmamak… İşte bu, bu hikayenin en güzel yanıydı.