Gerçek Her Şeyin Üstündedir
VİNCİT OMNİA VERİTAS
VİNCİT OMNİA VERİTAS!
Ama bunun gönlüme inmesi için Cezayir’de olmam
Gerektiğini zannetmiyorum.
Zaten Talat Paşa değil miydi Hayriye
Tütüncüye giderken sırtından tamamlanan?
Korkutulmamıştık üstelik ekmek tutmaya da çalışabilirdik
elimizle ekmek.
Meleklere cisim sunardık ve öldüm memleketim belki de
Belki de et deniyorum aşkın koparılmasına karşı ağzımdan
Bir yanımda kardeşim, bir yanımda Selman adlı bir bulut
Radiallahüanh!
İşte bu yüzden bu yüzden işte bu yüzden
Kaburgalarımı da baştan düzenlemem gerekecek
Ve üstüne dans eklemem kaskatı:
22 ağustos 1996!
Su ciğerimizden kaçardı denizlerden bilinirdik
Bir tohumu ağaçtan beri açıklayabilirdik
Yanlışlıkla Simurglanırdık uçurtma uçururduk aslında
Şimdi oturmuş otobüsün gelmesini bekliyor
Ve gül üstüne gül düşlüyor mutlaka.
İşte susku gönlüme iniyor indi
Şehirli bin balniyö geçti üstümden sustum
Ama beni üflememişler ki beni
Ben aslında taşradan önce kuruldum.
Kutsal kitaplar gibi içime sinmişti adın
Gözlerinin dindiği yerde cildin Uzzalaşırdı
İçerenköyde inmeyeydin o otobüsten ah
Ah sanki Ebu Dücane ata çıkardı ama
Gözlerime öyle bakma annem ilkokul öğretmeniydi benim!
Ah işte gidiyorsun ve yığılmamam için
Baba da ölebilmesine dair bir kuşun kanatları memleket
biçimini alıyor
Telefonları pek tedirgin açıyorum bu yıl yağmurlar aniden
başlıyor
Etlik’te bir pasaja girmiştimçıktım, hastaneye uğradım
İkindi dört buçuğa kadar indi
Gül devrildi çan kırıldı yıldız söndü ay yandı
Recep Peker, Kütahya, 1946!
BEN BU ÇAĞDAN BİR KERE DE ŞEREFİMLE GEÇECEĞİM
LAZIM GELEN GÜLLERİ GÖĞSÜME GÖMMÜŞTÜM
BİRLEŞMEMİZ RADİKAL OLACAK
BEN KAN VERECEĞİM
BUNU DAHA ÇOK KÜÇÜKKEN
BİR FİLMDE GÖRMÜŞTÜM!
Ah laikse aşkımız elbet biter bir kışbaharyaz günü
Gözlerin uçurumlar kaydeder avuçlarıma
Bir çınar gövdesini bir hamle daha yayar
Üç içbükey komodin silah çeker vurulur
Sen gidersin denklem düşer ben aşk olduğumu ağlarım
Bir kelebek konduğu yerde bir mayın olduğunu anlar.
Ben dünyaya karşı “durmak” ile meşhurum
Olma! Yokluğun dudağıma laciverd lavlar bırakır
Nasıl çekip gitmş bir şaman
Çekip gitmiş bir şaman değilse en çok
Benim gibi sonsuz bir at
Hiç koşmuyorken de attır!
Biliyorum lir sızmıyor yanaklarımdan
Ve yüzümde şeyh çıldırtan yarıklar da yok
Annem beni hep çok sevdi kız gördüm mü ağlıyorum
Modern bir alışkanlıktır ölmek, seni doğasıya seviyorum
BEN SANA DÜZENLİ OLARAK TELEFON EDİYORUM!
Vincit omnia veritas!
Belki inanmayacaksın ama ben bu şiiri ellerimle yazıyorum sevgilim
Çünkü benim gömdüğüm kızlar ara sıra boğulur
Ve laik aşk çarpık toplumlaştırır, doğurma ne olur.
Sirk deseler tek hırkam var, çatışmada bıraktım
Şimdi gidip Beckett okuyacağım, beni de seyret Tanrım!
Öfkemi devletle bir toprağa gömüyorum
Aklımsa çamura saplandı saplanacak
Şems çeker çıkarır kitabı havuzdan; kuru
Ertan, alsana şu tüfeği duvardan benim ellerim ıslak.
0 Comments