Akrep Sokması
Bekliyorum… Ne beklediğimi bilmeden bekliyorum. Seni bekliyorum sanma. Ne seni, nede birini bekliyorum. Ne bir yaşam için hevesim var, nede bir umudum. Dün kötüydü, bugün kötü, yarın güzel olacak demiyorum. Dün kötüydü, bugün daha kötü, yarın mı? Çok daha kötü. Bedeni öldürenlere katil, cani denilerken, heveslerimizi, umutlarımızı kurşuna dizenlere ne denilmeli bu hayatta? Azrail’i bekletenlere ne denilmeli bu hayatta?
Öyle insanlar var ki akrepten daha beter. Mesela zor durumdaki bir akrebe yardımcı olsanız sizi sokmaz. Ama bazıları öyle mi ya? Elimi tut diyenler akrebin bile yapmadığını yapıyor sokuyor sizi. Çok abarttın der gibisiniz. Uçurumdan düşmek üzere olan biri var. Size diyor ki elimi tut kurtar, senden başka çarem yok benim. Elinizi uzatıyorsunuz, o tutup kendini kurtarmak yerine sizi uçurumdan atıyor. Kendimi? Sizce kurtulma şansı var mı? Bugün değilse yarın. Şimdi ben; şeytan, yılan, akrep vs dediğimde kızıyorlar, kusuyorlar. La bir Allah’ın kulu da demez mi, bu adam haklı az bile söyledi aslında diye. Demezler, herkes cennetten çıkma, bir tek cehennem hak bana.
Biz hep kanadı kırık kuşları sevdik. Kanatları iyileşince, ilk bizden uçtular.
Hayatım boyunca en çok inandığım şeydir ilahi adalet. Allah dediğim hiçbir işim kimsenin yanına kalmadı. YARINLARA KALDI, YANLARINA KALMADI. Bugün mutluyuz diye geçinenler, gün gelecek dermansız dertlere düşecek.
Onların derdi güldü, biz ise papatyaydık. Güller zahmetliydi dikeni vardı. Papatyalar ise avuçlarının arasına alsan canını yakmayandı… Biz onlar için sadece birilerine ulaşamadıklarında, can sıkıntısı ile güllerin sevgisini test etmek için seviyor mu sevmiyor mu diye kopardıkları olduk. Onlar güllere ulaşmak için bizi ezip geçseler de biz kimsenin ne avucuna battık nede kalbini kanattık.
İklimi değilsek bir çiçeğin, ne çiçeği zayi edelim ne de kendimizi.. Biz zayi olduk diye üzülme. Bak bahar geldi bütün çiçekler açtı biz solduk diye yanma. Mart’lar bizim ayımız değildi, bize bahar hep Nisan’da geldi. Bak geliyor gelmekte olan, yeni yaş, yani hayat.
YAZAMAYAN : AHMET KARADAYI
YAZININ ŞARKI TAVSİYESİ : AHMET KAYA : AĞLADIKÇA
0 Comments